Julien Clerc
Elle voulait que je l'appelle Venise
|
Ze vroeg me noem je me Venise
Wie van 1963 of eerder is, kan zich het filmpje van Julien in streepjestrui als gondelier terwijl hij zingt over Venise vast nog herinneren – hij had er in Nederland een grote hit mee in 1975. Helaas is dat filmpje nergens meer te vinden, maar gelukkig vond ik nog een andere versie. Het is een van de weinig vrolijke nummers van het album No. 7, een verzameling chansons die qua sfeer een hoog funerair gehalte hebben, volgens een muziekrecensent. Het was dan ook het eerste album dat uitkwam na de breuk met France Gall. Met uitzondering van Venise is het album dan ook doordrenkt van la maladie d’amour…
Elle voulait que je l'appelle Venise
Elle voulait que je l’appelle Venise
Vous me voyez,- maillot rayé, la voix soumise
En gondolier
Pagayant pour une cerise
Pour un baiser elle voulait qu’on l’appelle Venise
Quelle drôle d’idée…
Quelle drôle d’idée!
Quelle drôle d’idée!!
Je fondais sous sa voix exquise
Vous me voyez,
Le cœur soumis et l’âme éprise
En marinier
Si elles veulent s’appeler Venise
Prenez les donc bien au sérieux
N’essayez pas de trouver mieux
De trouver mieux
De trouver mieux
Puis elle a fui
Sans ses valises
Vers des brouillards peu mystérieux
Parfois elle rêvait de banquises
Puis préférait Tarzan furieux
Moi le cœur noué dans ma chemise
Je donne toujours ce que je peux
Elle voulait que je l’appelle Venise
Les yeux trempés,
Les reins brisés, l’échine soumise
En marchepied
Me penchant comme la tour de Pise
Pour un baiser elle voulait qu’on l’appelle Venise
Quelle drôle d’idée…
Quelle drôle d’idée!
Quelle drôle d’idée!!
De songteksten zijn auteursrechtelijk beschermd. Wij hebben toestemming voor gebruik verkregen van FEMU. Het gebruik van de songteksten van deze site anders dan beluisteren ten eigen genoegen en/of reproduceren voor eigen oefening, studie of gebruik, is uitdrukkelijk verboden. Het is verder niet toegestaan de songteksten te verkopen, te wederverkopen of te verspreiden.
Ze vroeg me noem je me Venise
Ze vroeg me : ‘Noem je me Venise?’
Zie me eens staan – in streepjestrui, als gondelier
Wat een cliché
Maar ach wat had ik te verliezen
Slechts voor een kus vroeg ze me: ‘Noem je me Venise?’
Bizar idee
Bizar idee!
Bizar idee!!
Ik smelt als zij me zit te teasen
Zie me eens staan: met bonzend hart, totaal verward
Roei ik gedwee
Dus zegt een vrouw : ‘Noem mij Venise’
Neem dat dan aan, bloedserieus,
Ze draagt die naam als een trofee
Als een trofee
Als een trofee
Dan gaat ze weg
Zonder een woord
Verdwijnt ze met de noorderzon
Blauw van de kou, hartstocht’lijk rood
Verkleurt z’als een kameleon
Mijn dromen zet ik overboord
Ik gaf haar alles wat ik maar ko-ho-hon
Ze vroeg me: ‘Noem je me Venise?’
Een zwoele blik
Een blote dij, een zachte bries
Voerden me mee
En ach wat had ik te verliezen?
Slechts voor een kus vroeg ze me: ‘Noem je me Venise?’
Bizar idee…
Bizar idee!
Bizar idee!!!
Paroles:
Musique:
Vertaling:
Inge Klinkert