Charles Aznavour
Non, je n'ai rien oublié
|
Ja, dat ik alles nog weet
Het was in 2011 in Theater Olympia in Parijs toen ik voor het eerst een concert van Charles Aznavour bijwoonde. Er ging een golf van opwinding door het publiek toen dit broze mannetje (eind 80 toen) het podium op stiefelde, wachtte tot de zaal uitgeklapt was, zijn longen met lucht vulde en de hele zaal met zijn machtig stemgeluid omver blies. Tjongejonge, wat een belevenis was dat. Ik moest toegeven dat die Matthijs van Nieuwkerk (zie bij Il faut savoir) er inderdaad wel kijk op had. In deze zaal maakte ik kennis met Non, je n’ai rien oublié, een parlando-achtig chanson over een weerzien van twee oud-geliefden. Iedereen die van het tv-programma Memories houdt, weet dit prachtig weemoedige lied ongetwijfeld te waarderen… O ja, die vertaling hè, dat was ons wat. De sleutelzin ‘Non, je n’ai rien oublié’ betekent natuurlijk ‘Nee, ik ben niets vergeten’. Maar klemtoontechnisch kreeg ik dat niet in het metrum. Omdenken dan maar, en zo werd het ‘Ja, dat ik alles nog weet’. Quelle trouvaille!
Non, je n'ai rien oublié
Je n’aurais jamais cru qu’on se rencontrerait
Le hasard est curieux, il provoque les choses
Et le destin pressé un instant prend la pause
Non je n’ai rien oublié
Je souris malgré moi, rien qu’à te regarder
Si les mois, les années marquent souvent les êtres
Toi, tu n’as pas changé, la coiffure peut-être
Non je n’ai rien oublié
Marié, moi ? allons donc, je n’en ai nulle envie
J’aime ma liberté, et puis, de toi à moi
Je n’ai pas rencontré la femme de ma vie
Mais allons prendre un verre, et parle-moi de toi
Que fait tu de tes jours ? es-tu riche et comblée ?
Tu vis seule à Paris? mais alors ce mariage ?
Entre nous, tes parents ont dû crever de rage
Non je n’ai rien oublié
Qui m’aurait dit qu’un jour sans l’avoir provoqué
Le destin tout à coup nous mettrait face à face
Je croyais que tout meurt avec le temps qui passe
Non je n’ai rien oublié
Je ne sais trop que dire, ni par où commencer
Les souvenirs foisonnent, envahissent ma tête
Et mon passé revient du fond de sa défaite
Non je n’ai rien oublié, rien oublié
A l’âge où je portais que mon cœur pour toute arme
Ton père ayant pour toi bien d’autres ambitions
A brisé notre amour et fait jaillir nos larmes
Pour un mari choisi sur sa situation
J’ai voulu te revoir mais tu étais cloîtrée
Je t’ai écrit cent fois, mais toujours sans réponse
Cela m’a pris longtemps avant que je renonce
Non je n’ai rien oublié
L’heure court et déjà le café va fermer
Viens je te raccompagne à travers les rues mortes
Comme au temps des baisers qu’on volait sous ta porte
Non je n’ai rien oublié
Chaque saison était notre saison d’aimer
Et nous ne redoutions ni l’hiver ni l’automne
C’est toujours le printemps quand nos vingt ans résonnent
Non je n’ai rien oublié, rien oublié
Cela m’a fait du bien de sentir ta présence
Je me sens différent, comme un peu plus léger
On a souvent besoin d’un bain d’adolescence
C’est doux de revenir aux sources du passé
Je voudrais, si tu veux, sans vouloir te forcer
Te revoir à nouveau, enfin… si c’est possible
Si tu en as envie, si tu es disponible
Si tu n’as rien oublié
Comme moi qui n’ai rien oublié
De songteksten zijn auteursrechtelijk beschermd. Wij hebben toestemming voor gebruik verkregen van FEMU. Het gebruik van de songteksten van deze site anders dan beluisteren ten eigen genoegen en/of reproduceren voor eigen oefening, studie of gebruik, is uitdrukkelijk verboden. Het is verder niet toegestaan de songteksten te verkopen, te wederverkopen of te verspreiden.
Ja, dat ik alles nog weet
Ik had het nooit gedacht, dat ik je weer zou zien
Zou het toeval bestaan dat nu speelt met ons leven
Dwingt ons om stil te staan – al is het maar heel even
Ja, dat ik alles nog weet
Ik lach ondanks mezelf, kijk je alleen maar aan
Al die tijd, dag na dag en na zovele jaren
Ach, ik herken je direct, zelfs met je grijze haren
Ja, dat ik alles nog weet, alles nog weet
Getrouwd? Ik? Hou toch op, het was mij om het even
Frank en vrij past bij mij, en echt: geloof me maar
Ik heb haar nooit ontmoet, de liefde van mijn leven
Kom drink nu wat met mij, en vertel me over jou
Hee wat doe je zoal? Ben je rijk en voldaan?
Leef j’ alleen in Parijs? En hoe staat ’t met het huwelijk
Zeg nou zelf, dat gedoe met je ouders was gruwelijk
Ja, dat ik alles nog weet
Wie had het ooit gedacht, ik was er niet op uit
Maar dat ik dankzij het lot jou nu terug heb gevonden
Ik dacht dat alles sterft maar tijd heelt alle wonden
Ja, dat ik alles nog weet
Ik heb geen woorden meer, het wordt me nu teveel
Mijn arme hoofd loopt om, tolt van herinneringen
Wat is geweest komt terug, de duizend goede dingen
Ja, dat ik alles nog weet, alles nog weet
In die tijd toen ik jong en met mijn hart in gevecht was
Had jouw vader met jou een totaal ander plan
Maakt’ onze liefde kapot, want hij vond dat die slecht was
Koos toen voor jou… een man met een keurige baan
Ik heb jou vaak gezocht, maar je hield je verstopt
Ik schreef je duizend keer, dat heb je nooit geweten
Het heeft heel lang geduurd voor ik je kon vergeten
Ja, dat ik alles nog weet
Het is de hoogste tijd en het café gaat dicht
Kom laat me je verleiden, met machteloze kussen
Naar ’toen’ en ‘ooit’ en ‘als’ en alle hoop daartussen
Ja, dat ik alles nog weet
In elk seizoen hebben we elkaar liefgehad
Of het nou herfst was of winter, wat kon het ons schelen
We blijven altijd jong, als we de lente delen
Ja, dat ik alles nog weet
Dat jij hier naast me zit, dit moment wil ik bewaren
k Voel me anders opeens, het is alsof ik zweef
Verlangend denk ik terug, aan onze jonge jaren
De zoete droom van toen gaat nooit, nooit meer voorbij
Ik zou zo graag, als jij dat wilt, zonder moeten en dwang
Even terug in de tijd, naar toen we samen waren
Een verlangen naar toen, onbekommerde jaren
Als jij ook alles nog weet
Zoals ik, die ook alles nog weet
Paroles:
Musique:
Vertaling:
Inge Klinkert