Maxime Le Forestier

Restons amants

|

Heb me nog lief

Video afspelen

‘Restons amants’ is geen chansontekst, het is pure poëzie. Maxime Le Forestier speelt in deze tekst met de dubbele betekenis van woorden, wat de Franse taal zo mooi maakt maar ook zo moeilijk om goed te vertalen. ‘Restons amants’ betekent letterlijk: laten we geliefden blijven. Het is een wanhopig voorstel van iemand die niet verlaten wil worden. Maar ‘amant’ betekent ook: liefhebber. Na de eerste betekenis van Restons amants, schakelt Le Forestier moeiteloos over naar de tweede. Dus eigenlijk zingt hij: ‘Wat ook gebeurt, laten we geliefden blijven/laten we liefhebbers blijven van sombere hotelkamers/ waarin we stiekem afspreken/ waarin onze schaduwen zich verstrengelen/ waar we spelen met het gevaar’.
Eind 2019 heb ik Maxime Le Forestier voor het eerst zien optreden in Parijs. Voor het éérst. Terwijl deze man, als een van de vaste tekstschrijvers van Julien Clerc (J’ai eu trente ans, Fou peut-être, Double enfance), al zolang met me meeloopt. Ik heb van elke minuut genoten. Zijn stem vind ik nóg mooier dan die van Julien, net zo warm maar gelukkig zonder dat vibrato (“Dat is geen afwijking, dat is een mérk,” wees Juju een journalist ooit bits terecht).  Le Forestier dus. Kijk, voor Aznavour ben je te laat, maar als je Maxime nog live wil zien optreden: 17 maart 2023 staat hij in Brussel – en hoger komt hij niet. Tenzij tout Pays-Bas zijn website gaat bezoeken, natuurlijk: www.maximeleforestier.net. Donc allez les filles (et les garcons, bien sûr…)!

Restons amants

Qu’un jour les choses le temps pas rose
Les événements nous imposent
La fin des sentiments
Qu’un jour se suivent les invectives
Les égarements la dérive
Chacun séparément

Quoi qu’il arrive restons amants
Restons amants des hôtels sombres
Des rendez-vous dissimulés
Où vont s’entrelacer les ombres
Aux dangers mélangées

Restons amants des plages vides
Où novembre aimait nous jeter
Laissons frémir aux vents avides
Les lèvres dérobées

Même si les gares si les regards
Indifféremment nous séparent
De plus en plus souvent
Même si se tiennent ta main la mienne
Pour la fin des temps que nos vies deviennent
Celles de tous les gens

Quoi qu’il advienne restons amants
Restons amants des impatiences
Des minutes qui sont comptées
Des trésors de ruse et de science
Pour se retrouver

Restons amants des corps à corps
Des peaux qui savent où se trouver
Laissons les coeurs qui battent encore
L’un à l’autre mêlés

La petite mort
l’Éternité

De songteksten zijn auteursrechtelijk beschermd. Wij hebben toestemming voor gebruik verkregen van FEMU. Het gebruik van de songteksten van deze site anders dan beluisteren ten eigen genoegen en/of reproduceren voor eigen oefening, studie of gebruik, is uitdrukkelijk verboden. Het is verder niet toegestaan de songteksten te verkopen, te wederverkopen of te verspreiden.

Heb me nog lief

Als op een dag het echt voorbij is
Jouw leven leuker zonder mij is
Het eind van ons geluk
Als op een dag de stilte pijn doet
Je niet meer weet wat je met mij moet
Als alles is mislukt

Wat ook gebeurt, heb me nog lief
Heb me nog lief in somb’re kamers
Van een goedkoop en klein hotel
Daar komen we dan stiekem samen
Voor een gevaarlijk liefdesspel

Heb me nog lief op lege stranden
Daar waar de herfstwind met ons speelt
Verwarm je hand dan in mijn handen
Als je mijn lippen steelt

Zelfs als je mij telkens ontwijkt
Mij niet meer in mijn ogen kijkt
Steeds vaker en te vaak
Zelfs als je hand zoekt naar de mijne
Als onze levens ooit verdwijnen
Zoals ’t ons allen gaat

Wat ook gebeurt, heb me nog lief
Heb me nog lief, en blijf verlangen
Naar ongeduld en weinig tijd
en ’t labyrinth van nooduitgangen
dat mij naar jou leidt

Heb me nog lief met heel je lijf
Jouw huid kent elke plek van mij
Ons hart klopt samen en dat blijft
Jij en ik voor altijd

De kleine dood
De eeuwigheid

Paroles:  

Maxime Le Forestier

Musique: 

Maxime Le Forestier

Vertaling:  

Inge Klinkert