Julien Clerc
Je sais que c'est elle
|
Want zij is van mij
Je sais que c’est elle van het album Ça fait pleurer le bon Dieu (Daarvan moet God huilen) uit 1973 is een ode aan France Gall. Julien en France woonden indertijd samen op het landgoed La Métairie Bruyère in Parly in het departement Yonne. France timmerde ook hard aan de weg als zangeres en had toen al het songfestival gewonnen met Poupées de son, poupées de cire. Maar Julien, inmiddels een gevierd artiest, duldde geen twee vedettes onder één dak. Het was hij of zij en als het aan hem lag werd hij het. France schikte zich in haar lot. Julien koesterde zijn imago van hartenbreker en casanova – hij toonde zich dan ook liever niet met France in het openbaar. Dat ging zelfs zóver, dat France zich moest verkleden en een pruik droeg als ze een concert van Julien bezocht. Hij zag hoeveel verdriet het haar deed dat ze haar liefde voor hem niet in alle openheid kon laten zien. Maar Julien verzekerde haar dat hij wíst dat ze in de zaal zat, dat hij wíst dat ze aan zijn zijde stond, dat moest toch genoeg zijn? Hij vroeg Etienne Roda-Gil om een liedje hierover te schrijven. Speciaal voor haar, want hij hield veel van haar – alhoewel hij dat niet met een huwelijk wilde bezegelen. Het chanson bleek een douceurtje met slechts een beperkte houdbaarheidsdatum…
Je sais que c'est elle
De ses deux bras tendus
Elle fait l’horizon et le ciel
Où sa tête en se balançant
Fait toute la course du soleil
Et d’une épaule à l’autre
Moi je sais que c’est elle
Oui ce nouveau soleil
Moi je sais que c’est elle
Je ne veux pas te dire
Des serment éternels
Éternels, les réveils sont cruels
Et si l’on me demandait
Sur la terre où est mon ciel
Ou bien si j’ai de l’amour
Comme une vision nouvelle
Moi sans vouloir te nommer
Notre ciel n’a pas d’oreilles
Je leur dirais seulement de toi
Je sais que c’est elle
Sur ces deux jambes croisées
Se déchire un murmure
C’est la matière de ces bas
Qui se plaint et qui me torture
Et d’une cheville à l’autre
Moi je sais que c’est elle
Cette prison nouvelle
Moi je sais que c’est elle
Je ne veux pas te dire
Des serment éternels
Éternels, les réveils sont cruels
Et si l’on me demandait
Sur la terre où est mon ciel
Ou bien si j’ai de l’amour
Comme une vision nouvelle
Moi sans vouloir te nommer
Notre ciel n’a pas d’oreilles
Je leur dirais seulement de toi
Je sais que c’est elle, la la la la la
Et de tes deux bras tendus
Tu fais l’horizon et le ciel
Où ta tête en se balançant
Fait toute la course du soleil
Moi sans vouloir te montrer
Je garde toujours mes merveilles
Toute la vie je leur répondrai
Je sais que c’est elle, la la la la la
De songteksten zijn auteursrechtelijk beschermd. Wij hebben toestemming voor gebruik verkregen van FEMU. Het gebruik van de songteksten van deze site anders dan beluisteren ten eigen genoegen en/of reproduceren voor eigen oefening, studie of gebruik, is uitdrukkelijk verboden. Het is verder niet toegestaan de songteksten te verkopen, te wederverkopen of te verspreiden.
Want zij is van mij
Als zij haar armen spreidt
Heeft ze de wereld in haar macht
De zon, de maan en ook de tijd
Zo heerst ze over dag en nacht
Als ik haar schouder voel
Weet ik dat zij het is
Er schijnt een nieuwe zon
Ik weet dat zij het is
Van mij hoor je het niet
Dat cliché: ‘voor altijd’
‘Voor altijd’, want daarna ben ik ‘r kwijt
En als iemand mij soms vraagt
Waar op aard mijn hemel is
Of ik echte liefde ken
Of ik echte liefde mis
Nee, ik noem haar naam dan niet
Want luisteren, dat doen ze niet
Ik vertel dus niemand over haar
Want zij is van mij
Zoals ze voor me zit
Haar benen in een spijkerbroek
Dan wil ik blijven, wil ik weg
Ze is een zegen en een vloek
Als slechts mijn voet haar raakt
Weet ik dat zij het is
In dat ultiem moment
Weet ik dat zij het is
Van mij hoor je het niet
Dat cliché: ‘voor altijd’
‘Voor altijd’, want daarna ben ik ‘r kwijt
En als iemand mij soms vraagt
Waar op aard mijn hemel is
Of ik echte liefde ken o
Of ik echte liefde mis
Nee, ik noem haar naam dan niet
Want luisteren, dat doen ze niet
Ik vertel dus niemand over haar
Want zij is van mij, la la la la
En als ze haar armen spreidt
Heeft zij de wereld in haar macht
De zon, de maan en ook de tijd
Zij heerst over dag en nacht
Ik laat haar aan niemand zien
zo’n wonder houd ik voor mezelf
laat ze denken, en laat ze maar doen
want zij is van mij, la la la la
Paroles:
Musique:
Vertaling:
Inge Klinkert